Ahmad Deedat ( 1918-2005 Masihi )[1].

Beliau dilahirkan di kampong Surat, India pada 1 Julai 1918. Pada tahun 1927, beliau telah berhijrah ke Afrika Selatan pada usia 9 tahun. Beliau hanya menyelesaikan pendidikan formal sejak kecil di sekolah kerana maslah kewangan. Beliau selalu menjadi mangsa missionary Kristian dari Adam Mission Complex Institute. Beliau bekerja sebagai penjaga kedai yang berhampiran dengan institute tersebut di mana Islam selalu menjadi sasaran serangan mereka. Pada waktu itu beliau tidak tahu apa yang patut dilakukan, sehinggalah beliau terjumpa kitab “Izhar al-Haq” yang merubah kehidupannya. Seterusnya beliau memperdalam ilmu pengetahuan dalam al-Quran dan Bible.

Pertama kali beliau berucap di hadapan khalayak ramai pada tahun 1940 yang dihadiri seramai 15 orang, ucapannya bertajuk “Muhammad rasul sejahtera”. Kemudian disusuli ucapan di Durban di mana jumlah yana hadir seramai 2000 orang. Pada masa itu juga beliau menyebabkan penganut Kristian dan Hindu marah dan geram kerana beliau memetik beberapa ayat yang bercanggah antara satu sama lain dalam kitab suci mereka. Beliau adalah seorang yang telah dianugerahkan daya ingatan yang sangat kuat.

Beliau bekerja sebagai kerani penghantar surat di salah sebuah kilang “Simplex furniture factory”. Di samping itu beliau berjaya mengislamkan Daddan Bingo dan mencetak kad perniagaan untuk kaum Zulu. Sebagai seorang jurujual yang mahir, beliau turut aktif berdakwah dan mampu mendapat pendapatan yang lumayan. Sifat beliau yang sederhana dan juga kedudukan rumah beliau yang berdekatan dengan masjid, beliau sering kali mempelawa orang ramai untuk datang ke rumahnya menikmati makanan, seterusnya membolehkan beliau menjelaskan mengenai Islam.

Sumbangan Beliau.

Ahmad Deedat dikenali sebagai pendakwah yang boleh bermujadalah (berdebat) dengan hebat khususnya kepada masyarakat Kristian. Beliau bukan sahaja menguasai al-Quran dengan baik malah turut menguasai Bible oleh kerana ramai orang Islam di Cape Town terdiri daripada hamba dan tahanan politik yang dibawa dari luar dan ditempatkan di Good Hope Center, mereka merasakan sangat tertekan dengan status warga Negara kelas kedua dan tekanan daripada pihak Missinary Kristian yang keras. Debat Syeikh Ahmad Deedat telah memberi tamparan hebat kepada gerakan missionary yang agresif, seterusnya populariti beliau meningkat dan memberi sokongan moral kepada masyarakat Islam.

Pada tahun 1957 beliau telah mendirikan Islamic Propagation Center ( IPC ) di Durban bersama dengan 2 orang pengasas yang lain dan seterusnya menubuhkan AS-SALAM, iaitu sebuah Akademi Dakwah standing dengan Adams Mission yang dibangunkan oleh pihak Kristian. Antara perdebatan penting beliau ialah berdebat dengan Profesor Floyd E. Clark di Dewan Royal Albert Hall, London yang bertajuk “Crurifixion of Jesus” dan debat dianggap “Great Debate” bersama Jimmy Swaggart dari Amerika yang bertajuk “Is the Bible the word of God?” pada tahun 1985. Seterusnya beliau dianugerahkan King Faisal Award kerana khidmatnya kepada Islam. Usahanya diteruskan lagi dengan menjelajah ke merata negara seperti Morocco, Kenya, Sweden, Australia dan Denmark. IPC yang diasaskan oleh beliau seterusnya dinaiktaraf kepada Islamic Propagation Center International ( IPCI ). Beliau mengedarkan lebih 200 juta naskhah buku dan pita video secara percuma untuk tujuan dakwah. Menerusi dakwah beliau, Dawud Ngwani 63 tahun, merupakan bekas tokoh Katolik di Afrika Selatan memeluk Islam.

Karya beliau terdiri daripada 24 risalah dan sekitar 250 ceramah dan debat. Antara karyanya ialah The Choice Between Islam and Christianity (vol. 1&2); is the Bible God’s Word Al-Quran the miracle of miracles; what is his name?; Christ in Islam; what was the sign of Jonah?;What the Bible says about Muhammad (pbuh); Resurrection or Resuscitation; Arab and Israel’ Conflict or Conciliation dan Crucifixion or crucifiction.

Kehebatan beliau ialah menguasai Bible Perjanjian Lama dan Baru khususnya mengenai kelemahan-kelemahan serta penambahan-penambahan yang telah dilakukan oleh para penulis Bible seperti Mark, Luke, John dan Mathew. Sumbangan beliau sangat besar dalam bidang dakwah di kalangan penganut Kristian dan keberanian beliau berdebat telah menggerunkan beberapa paderi Kristian, tindakan proaktif yang tidak mampu dilakukan oleh ramai ulama lain. Sehingga kini terdapat beberapa individu yang mengikut jejak beliau dalam menguasai Bible serta berdebat dengan beberapa paderi Kristian seperti Dr. zakir Naik dan Syabbir Ally terutamanya untuk menjawab peranan yang diperintahkan oleh Allah swt iaitu :

Maksudnya : “Wahai ahli kita, marilah kepada satu kalimah yang sama antara kami dan kamu, kita tidak menyembah kecuali Allah dan kita tidak menyekutukan-Nya dengan sesuatu”.

( Surah Ali Imran : 64 )

---

[1] Menurut kitab: profil Cendekiawan Islam, terbitan : Universiti Sains Islam Malaysia, 2011, m/s 12-13.

Tok Kenali ( 1868-1933 Masihi )[1].

Tok Kenali merupakan ulama tersohor di Kelantan. Nama sebenar beliau ialah Mohd Yusof bin Ahmad. Beliau juga merupakan seorang tokoh pemikir Islam yang telah membuka minda masyarakat Melayu yang pada ketika itu berada di bawah kuasa penjajah Inggeris. Beliau dilahirkan di Kampung Kenali Kubang Kerian dalam sebuah keluarga petani yang kuat beragama. Pendidikan awal beliau bermula daripada datuknya iaitu Mohammed Saleh ( Tok Leh ). Datuknya ini merupakan guru agama yang terbilang di Kubang Kerian. Pada ketika itu beliau berumur 5 hingga 7 tahun.

Kesungguhan dan kecintaan beliau terhadap ilmu pengetahuan amat mengkagumkan dan jelas menggambarkan kecerdikannya sebagai seorang yang bakal menjadi tokoh ulung di masa akan datang. Hal ini kerana beliau dikatakan telah berusaha menghafaz al-Quran pada umur 6 tahun. Pada usianya sekitar 10 hingga 15 tahun beliau telah berulang-alik dengan berjalan kaki dari kampungnya ke Kota Bharu sejauh 8 batu semata-mata untuk menguasai ilmu nahu dan saraf daripada para ulama ternama. Di antara tokoh ulama yang membimbing beliau ialah Tuan Haji Ismail, Tuan Haji Abdul Samad, Tuan Guru Haji Ibrahim dan lain-lain.

Perjuangan menuntut ilmu beliau tidak terhenti di situ sahaja. Pada usianya 18 tahun beliau telah pergi ke Kota Suci Makkah untuk memperdalamkan lagi ilmunya dalam bidang agama. Walaupun berada dalam keadaan serba kekurangan kerana kekangan kewangan, namun beliau tidak pernah berputus asa. Di sana beliau melakukan apa sahaja pekerjaan termasuklah menjadi tukang masak untuk menyara hidup dan bagi membolehkanya meneruskan pengajian. Beliau juga sanggup bersusah payah meminjam buku-buku teks daripada kawan-kawannya untuk ditelaah dan dibaca terlebih dahulu sebelum mengikuti kelas pengajian. Di Makkah beliau berguru dengan beberapa ulama yang terkemuka seperti Al-Alamah Syeikh Wan Ahmad Kamal bin Mohamad Zin bin Mustafa al-Fatani ( iaitu anak saudara al-Alamah Syeikh Daud al-Fatani ), al-Alamah Syeikh Abid Mufti al-Malikiyyah, al-Sayyid Muhammad Ami Mardad Imam al-Hanafiyyah dan lain-lain.

Selepas menamatkan pengajian beliau di Makkah selama 17 tahun, Tok Kenali telah pergi ke Mesir bersama gurunya Wan Ahmad Fatani. Di Mesir, Tok kenali dikatakan telah didedahkan dan diperkenalkan dengan ilmu percetakan. Hal ini kerana gurnya , Wan Ahmad telah diberi kepercayaan oleh pemerintah kerajaan Othmaniyyah iaitu Sulatan Abdul Hamid ii untuk mengendalikan sebuah percetakan di Makkah iaitu al-Matbaah al-Miriyyah al-Kainah. Wan Ahmad Fatani juga mempunyai percetakannya sendiri iaitu al-Maktabah al-Fataniah yang menjalankan percetakan Kitab Bahasa Arab dan Melayu.

Pendedahan kepada dunia percetakan telah memberi inspirasi kepada Tok Kenali untuk menjadikannya sebagai satu agenda transformasi pemikiran masyarakat. Tambahan pula pada masa itu masyarakat Melayu berada di bawah cengkaman kuasa penjajah. Beliau bercita-cita untuk membebaskan Tanah Melayu dan Orang Melayu daripada penindasan dan kemunduran. Justeru kesempatan berasa di Mesir telah digunakan oleh beliau untuk bertemu denga seorang tokoh reformis agung iaitu Muhammad Abduh.

Melalui pertemuannya dengan Muhammad Abduh, beliau terdorong untuk memahami dan mempelajari ilmu sosiologi politik. Selepas 5 tahun pengajiannya di Mesir dan selepas kewafatan gurunya iaitu Wan Ahmad, beliau kembali ke tanah air. Pada ketika itu beliau berumur 40 tahun. Tok Kenali dikatakan pulang dengan hanya membawa 2 buah kitab sahaja iaitu Mughni al-Labib dan al-Asmuni kerana kebanyakan ilmu dan kitab yang dipelajari telah dihafalnya.

Sekembalinya ke tanah air, beliau telah membuka sebuah pondok pengajian agama yang dikenali sebagai pondok Kenali. Pondok Kenali ini kemudiannya menjadi masyur sebagai sebuah pusat pengajian agama di semenanjung pada ketika itu. Dua tahun kemudian,beliau ditawarkan pula oleh pembesar Kelantan iaitu Nik Mahmud bin Ismail untuk mengajar di Masjid Besar al-Muhammadi, Kota Bharu yang pada masa itu menjadi pusat pengetahuan agama terbesar di Kelantan. Namun selepas 5 tahun berkhidmat, beliau kembali ke Pondok Kenali untuk menyambung khidmat dan baktinya kepada masyarakat dalam bidang pengajian Islam dan bahasa Arab. Pada ketika itu, beliau mempunyai lebih kurang 400 orang murid yang datang dari pelbagai ceruk rantau semenanjung hingga ke Indonesia, Kemboja, Patani dan lain-lain.

Sumbangan beliau.

Tok kenali bukan sahaja dikenali sebagai seorang tokoh ulama Islam yang disegani pada masa lalu bahkan beliau juga dianggap sebagai seorang tokoh pendakwah dan reformis Islam yang berjuang untuk membela agamanya dan nasib bangsanya. Berlatar-belakangkan pendidikan dari Timur Tengah dan pemikiran politik Muhammad Abduh menjadikan beliau begitu kritikal terhadap penjajah. Kekesalannya terhadap nasib dan kejumudan pemikiran bangsanya kesan daripada penjajahan, telah mendorong beliau untuk mengambil langkah menjadikan media sebagai wasilah dakwah bagi menyedarkan masyarakat supaya bangkit menentang penjajah.

Untuk tujuan tersebut Tok Kenali telah mempelopori penerbitan majalah yang dinamakan Pengasuh. Bertindak sebagai ketua pengarang Pengasuh, memberi ruang yang lebih untuk melontarkan idea dan pemikirannya bagi menimbulkan kesedaran di kalangan umat Islam. Beliau dengan lantang mengkritik dasar penjajah yang padanya telah menjadikan bangsa Melayu sebagai satu bangsa yang lemah, mundur dan malas. Pada masa yang sama, beliau juga turut mengkritik sikap sesetengah bangsa Melayu yang dilihat sebagai ‘orang yang lalai dan tidur denga hiburan jahil dan menjaga kepentingan dan kesedapan dirinya sahaja’. Namun begitu beliau tidak lupa meniupkan kata-kata semangat dan menggesa bangsa Melayu supaya bersatu padu melawan kuasa penjajah.

Beliau mengharapkan supaya setiap negeri di Tanah Melayu mempunyai sekurang-kurangnya satu surat khabar yang dimiliki oleh anak negeri sendiri. Hal ini kerana beliau melihat akhbar sebagai satu medium yang sangat berkesan dalam mengubah pemikiran masyarakat. Oleh itu beliau telah banyak melatih dan mendidik anak-anak muda tentang kaedah pengendalian bidang penulisan dan kewartawanan. Di dalam majalah Pengasuh juga beliau turut memberi suntikan dan ransangan kepada para pembaca untuk menceburkan diri dalam bidang kewartawanan. Sebagai seorang jurnalis yang berlatar-belakangkan pendidikan di Timur Tengah, Tok Kenali telah memperkenalkan gaya penulisan beliau yang unik dan tersendiri. Dalam penulisan beliau mengadaptasikan syair-syair Arab, memetik kata-kata hukama’ dan beliau juga bijak melakarkan cerita dan syair mengikut suasana supaya pembaca berasa tidak bosan.

Selain daripada menyumbang buah fikiran dalam majalah Pengasuh daripada aspek politik dan dakwah Tok Kenali juga turut menyumbang dalam bidang sastera. Beliau telah menulis semula cerita-cerita lisan termasuk ceritera Raja Muda, menyusun pelajaran tatabahasa Arab, Al-Durus al-Kenaliah al-Ibtidaiah dan juga menterjemahkan sebahagian daripada Tafsir Al-Kahzin dan Tafsir Ibnu Kathir.

Daripada aspek pendidikan, Tok Kenali juga amat berjasa dalam melahirkan angkatan ulama yang menguasai Pengajian Tinggi Islam di Tanah Melayu dan juga di negeri-negeri lain seperti Indonesia, Thailand dan Kemboja. Beliau juga telah melahirkan ulama-ulama besar seperti Syeikh Muhammad Idris Al-Marbawi, Hj Ali Salahuddin bin Awang, Hj Abdullah Tahir, Hj Ya’kob bin Hj Ahmad, al-Syeikh Uthman Jalaluddin dan Hj Muhammad Yusof. Melalui system pengajian pondok yang diperkenalkan oleh Tok Kenali juga telah menyebarkan pengetahuan Agama Islam dan Bahasa Arab ke seluruh semenanjung. Semasa menjadi ketua Pelajaran Agama Islam Kelantan, beliau telah mencadangkan supaya ditubuhkan sekolah-sekolah Agama yang menjadi bahasa Arab sebagai bahasa pengantar.

Tok Kenali juga pernah menjadi Anggota Majlis Agama Islam Kelantan dan Anggota Majlis Ulama’ Kelantan. Beliau juga turut menjadi penasihat kepada para pembesar Kelantan berhubung isu kemasyarakatan dan isu politik semasa. Sementara itu, dalam kegiatan kemasyarakatan pula beliau telah mengasaskan Persatuan Umat Islam yang dinamakan ‘Jam’iyyatul Asriyyah’ yang berfungsi sebagai platform bagi membincangkan isu-isu kemasyarakatan, politik dan agama secara ilmiah.

---

[1] Menurut kitab : Profil Cendekiawan Islam, terbitan :Universiti Sains Islam Malaysia,2011, m/s :34-37

Syeikh Abdullah Fahim (1879-1961 Masihi)[1].

Beliau dilahirkan berhampiran Kaabah, iaitu di Syu’ab Ali pada tahun 1879 Masihi/1296 Hijrah. Syeikh Ibrahim atau dikenali dengan Abdullah Pak Him, berdedikasi meneruskan warisan perjuangan Rasulullah s.a.w untuk membawa manusia menghargai Allah yang Maha Pencipta sebagai Rabul’alamin. Syu’ab Ali adalah tempat di mana penempatan bagi beberapa ulama Alam Melayu yang terkenal di Makkah seperti Syeikh Wan Ahmad al-Fatani ( 1856-1908 ) yang pernah bermukim di situ. Selain itu di Syu’ab Ali jugalah kemudiannya dibina Madrasah Darul Ulum al-Diniyah yang diurus-takbir oleh ulama Melayu pada tahun 1935.

“ Fahim” adalah ungkapan istilah dalam bahasa Arab yang bermaksud “seorang yang faham dan luas ilmunya”. Manakla dalam beberapa ‘taqriz’ (kata pengantar) yang ditulis Syeikh Abdullah Fahim, beliau menggunakan nama “Abdullah Pak Him”,iaitu nama yang biasanya digunakan dalam dialek harian orang-orang di utara semenanjung yang menunjukkan penghormatan kepada seseorang yang dianggap mempunyai kedudukan tinggidi dlam masyarakat lebih-lebih lagi yang dianggap lebih berilmu pengetahuan. Ayah beliau, Syeikh Ibrahim bin Haji Tahir (Pak Him), berasal dari Kubur Panjang, Kedah. Beliau berhijrah ke Makkah bagi menimba ilmu pengetahuan dan kemudiannya menjadi salah seorang tenaga pengajar di Masjidil Haram. Ibunya iaitu Hajah Khadijah dikatakan mempunyai keturunan yang berasal dari Patani dan mempunyai susur jalur keturunan yang berasal dari Maghribi.

Sumbangan beliau.

Sejurus kembali ke Seberang Prai setelah menetap lama di Makkah, Syeikh Abdullah menetap di Kepala Batas dan mengajar di rumah beliau. Oleh kerana perhubungan yang rapat dengan Haji Wan Sulaiman Wan Siddiq semasa menuntut di Makkah, Syeikh Abdullah kemudian telah dijemput untuk mengajar di Madrasah al-Hamidiah yang terletak di Limbong Kapal, Alor Setar, tidak jauh dari Pejabat Agama Islam Kedah waktu itu. Haji Wan Sulaiman selaku Syeikhul Islam Kedah ketika itu telah mengasaskan Madrasah al-Hamidiah pada tahun 1916 di mana ia ditakbir sebagai sekolah agama Islam “moden”. Beliau kemudian dijemput menjadi mudir Madrasah Idrisiah yang terletak di Bukit Chandan, Kuala Kangsar, Perak adalah sebuah institusi pendidikan agama yang dibangunkan pada 1916 dan beroperasi pada tahun 1922 atas hasrat Sultan Idris Mursyidul Azam Shah untuk melihat wujudnya sebuah institusi pendidikan agama yang setanding dengan beberapa institusi pendidikan yang terkenal di Perak ketika itu seperti Maktab Malayu Kuala Kangsar dan Maktab Pergurusn Sultan Idris. Beliau kemudian menjadi mufti pertama Pulau Pinangpada 1951.

Antara sumbangan beliau berkaitan Matematik Syeikh Abdullah Fahim ialah kebolehan beliau dalam ilmu falak. Bagi mengukur waktu sembahyang, penentuan arah kiblat, pembahagian harta pusaka, penentuan awal puasa dan hari raya, ilmu Matematik atau ketika itu dikenali sebagai ilmu hisab amat diperlukan. Antara alat yang digunakan ketika itu ialah rubu’ mujayyab iaitu alat yang berfungsi dan digunakan bagi menghitung kedukan matahari untuk menentukan waktu solat sepanjang tahun selain fungsi matematik logaritma yang mengetengahkan sinus (jayyib) dan tangent (zhill) yang di asaskan oleh al-Khawarizmi. Sebenarnya hanya segelintir saja yang benar-benar menguasai ilmu Falak yang diajarkan oleh Syeikh Abdulllah Fahim kepada mana-mana muridnya yang benar-benar berminat berikutan pelajaran ilmu Falak adalah satu pelajaran yang sukar dan melibatkan banyak pengiraan.

Selain itu beliau juga turut menghasilkan jadual sembahyang yang dikatakan boleh digunakan sepanjang tahun.

---

[1] Kitab : Profil Cendekiawan Islam, terbitan : universiti sains Islam Malaysia,2011, m/s : 22-24

SIFAT FIZIKAL NERAKA[1].

-Pintu-pintu neraka diperbuat daripada besi.

- Hamparannya adalah duri-duri.

- Penutupnya adalah kegelapan.

-Buminya tembaga dan timah hitam

Besarnya saiz neraka adalah seperti digambarkan dalam hadis yang bersumber daripada Abdullah bin Mas’ud yang mana Rasulullah s.a.w bersabda :

“Jahannam akan dibawa dating pada hari kiamat mempunyai 70,000 tali pengekang. Setiap tali pengekang ditarik oleh 70,000 malaikat”.

Di dalam neraka terdapat bukit-bukau, parit, lembah, laut dan sebagainya. Buktinya menurut hadis yang diriwayatkan oleh Imam al-Tirmizi bersumberkan daripada Abu Sa’id al-Khudri r.a bahawa Rasulullah s.a.w :

“As-Sa’ud adalah sebuah bukit daripada apa. Ia didaki oleh orang kafir selama 70 tahun dan mereka terjatuh ke dalamnya selama itu juga. Demikianlah selama-lamanya berlaku”.

Mahligai dalam neraka.

Dalam neraka juga mempunyai mahligai yang dikenali sebagai Hama’, yang mana orang-orang kafir dicampakkan dari bahagian atas, lalu jatuh selama 40 tahun, sebelum sampai ke bawah ke dalamnya.

Penyakit dalam neraka.

Di dalam neraka terdapat 70 jenis penyakit untuk penghuninya. Setiap penyakit adalah satu juz daripada juzuk-juzuk neraka Jahannam.

Laut dalam neraka.

Hal ini sepertimana yang diriwayatkan oleh Abu Hadbah Ibrahim bin Hadbah berkata: Anas bin Malik mencerikakan kepada kami, katanya : Rasulullah s.a.w bersabda :

“Sesungguhnya di dalam neraka Jahannam terdapat lautan yang hitam pekat serta amat busuk baunya. Allah s.w.t akan menenggelamkan di dalamnya orang yang makan rezeki-Nya tetapi menyembah selain-Nya”.

Lembah dalam neraka.

Di dalam neraka terdapat juga sebuah lembah yang dikenali sebagai Lam Lam seperti yang dilaporkan oleh Ibn Al Mubarak daripada Abu Hurairah r.a . setiap lembah yang lain di dalam Jahannam memohon perlindungan Allah daripada kepanasan lembah Lam Lam.

---

[1] Menurut kitab : misteri di sebalik tiupan sangkakala, terbitan : Sinar Media Services, cetakan 2008, m/s :169-172.

Konsep Ketuhanan Agama Hindu

Sistem atau konsep ketuhanan agama hindu adalah berdasarkan sistem Trimurti mereka mempercaya wujudnya tiga tuhan di alam ini dan setiap mereka mempunyai tugas masing-masing.

Pertama : Brahma (tuhan pencipta)

Kedua : Vishnu (tuhan penjaga alam)

Ketiga : Shiva ( tuhan pemusnah )

(menurut buku : Agama-Agama di Dunia , Universiti Sains Islam Malaysia, m/s : 39.)